Stołeczek z wilkiem i kwietniki po babci .

Ostatnio pisałam , że dorwałam się do starych gratów i próbuję je reaktywować, a graty te mają wartość sentymentalną . 

Znalazł się  w piwnicy domu moich rodziców "stołeczek z wilkiem", to znaczy kiedy został znaleziony  po wilku już ani ślad nie został , ale kiedyś był...piękny wilczek :)

Stołeczek dostałam "od mikołaja" będąc małą dziewczynką, był cudny cały ze sklejki z wycinanymi nóżkami, a na siedzisku miał wypalonego zabawnego,  bajkowego wilka,  jak później się dowiedziałam wykonał go kolega moich rodziców. 

W tamtych czasach taki prezent to było coś ... 

 Stołeczek służył potem mnie i moim dwóm braciom i zawsze mówiło się na niego właśnie "stołeczek z wilkiem",  kiedy świetność stołeczka minęła przejął go mój tato i wykorzystywał jako pomocnik przy pracach remontowych i innych "męskich" zajęciach :) Potem na jakiś czas stołeczek zniknął mi z oczu , aż tu nagle objawił się mojej mamie w piwnicy ;) 

No jak mogłam go tam zostawić ? No jak??? Towarzysza mojego dzieciństwa , w piwnicy zostawić ... Tak się po prostu nie robi  ;)

Tak więc stołeczek został wyciągnięty i wyczyszczony, mąż pomógł mi w skróceniu jego nóżek ponieważ sklejka nasiąknęła trochę wodą i trzeba było się około 1 cm wysokości pozbyć .

Stołeczek po remoncie przestał być stołeczkiem z wilkiem a zaczął być stołeczkiem z cebulką  lub też z czosnkiem ...są na ten temat odmienne zdania ;). 

Aby pogodzić zwaśnione strony  stwierdziłam , że istnieje przecież cebula czosnkowa i to na pewno jest właśnie ta , która zdobi stołeczek ;)

A tak wyglądał stołeczek przed zmianami .... No cóż urodą to on nie porażał ...;) no i  wilka ani widu ani słychu  :)

Za to miał jedną wielką zaletę , niewiele już można było tu popsuć :);)

Praca nad stołeczkiem zaczęła się od usunięcia starego lakieru i obcięcia spróchniałych kawałków drewna z nóżek. 

Potem w ruch poszła szpachla aby zakryć dziurki po wierceniu , co prawda nie szpachlowałam bardzo dokładnie bo chciałam aby stołek wyglądał na trochę stary i zużyty .

Tym razem zdecydowałam się nie używać preparatów do spękań , a postarzenie uzyskać za pomocą przecierki  . Przecierka jak to przecierka , najpierw ciemna farba potem świeczka , jasna farba  na koniec papierek ścierny i gotowe :)

Docelowo przecierek miało być więcej ale nie wiem czy za mało świeczki czy za dużo farby  koniec końców wyszło jak wyszło:)

Motyw cebulkowo czosnkowy, troszkę cieniowań i tadaaam :) Stołeczek z wilkiem przestał straszyć :)

Jak myślicie cebula czy czosnek? Bo jak już pisałam zdania są podzielone :)

 A   swoją drogą ,  kiedyś to były prezenty... Taki stołeczek ani kolorowy , ani "zbajerzony",   a pamiętam go przez lata .  

Chciała bym zobaczyć minę współczesnego dzieciaka ,który by na mikołaja dostał.... stołeczek.

Raczej zachwytu bym się pewnie nie dopatrzyła ;)

Ale  wracając do gratów . 

Następne w kolejce znalazły się kwietniki , które stanowiły część posagu mojej babci .

Niestety nie zrobiłam zdjęć przed "metamorfozą" , ale pokrótce opowiem o ich stanie .

Ten niższy padł ofiarą mojej akcji renowacyjnej sprzed kilkunastu lat przebiegającej pod hasłem  "puszka olejnej jest dobra na wszystko" i uzyskał śnieżnobiałą politurkę .  

Sama mam ochotę strzelić się po łapach za te moje poczynania , szczególnej mocy ta ochota nabierała kiedy walczyłam by farby się pozbyć :)

Niestety białe wżery były na tyle głębokie , że zdecydowałam się  kwietnik wybielić przy pomocy wosku , wyszło średnio ... no ale i tak lepiej niż było poprzednio ;)

Drugi  kwietnik oparł się   na szczęście "akcji olejna" , za to stał na tarasie i zupełnie stracił kolor no i troszkę się rozpadł. Tu znowu z pomocą podążył mój Krzysiek , który pokleił co było do poklejenia i jeszcze w czyszczeniu pomógł :)

Na koniec całość została potraktowana woskiem w kolorze dąb i wypolerowana .

A tak wyglądają kwietniki po liftingu.

I każdy z osobna :)

Po ostatnich zdobyczach postanowiłam przeszukać dokładniej piwnicę , na początek znalazłam taboret i ostrzę sobie na niego zęby;)  aż się boję co znajdę jeszcze bo piwnica duża  ;)

Pozdrawiam serdecznie 
Ewa